Vrachtwagenchauffeur Lotte hoopt dat meer vrouwen voor haar beroep kiezen
Lotte van Asselt is begin twintig en al vijf jaar vrachtwagenchauffeur. Het is een beroep dat ook in 2025 in Nederland nog steeds voornamelijk door mannen wordt beoefend. Volgens Lotte zouden meer vrouwen voor dit mooie beroep kiezen als ze eens een dag meerijden en proeven van de vrijheid binnen dit werk. Volgens haar wordt het vaak onterecht als zwaar bestempeld.
Als klein meisje reed Lotte van Asselt regelmatig met haar vader mee in de vrachtwagen, die al twintig jaar als vrachtwagenchauffeur werkt. Zelf had ze nooit de ambitie om chauffeur te worden. Ze wilde eigenlijk de zorg in. Totdat ze op haar zestiende begon te twijfelen en uiteindelijk besloot in haar vaders voetsporen te treden.
Op haar zestiende begon Lotte als bbl-leerling bij Müller Fresh Food Logistics op de hoofdvestiging in Holten. Het bedrijf, gespecialiseerd in het vervoer van geconditioneerde levensmiddelen, is onderdeel van familiebedrijf DACHSER. Toen ze 18 werd, haalde ze haar rijbewijs en nog geen jaar later haar groot rijbewijs. Binnen Müller Fresh Food Logistics kon ze meteen aan de slag als vrachtwagenchauffeur.
Vrijheid en afwisseling
Op de vraag wat ze het leukste vindt aan haar beroep, antwoordt ze lachend: “Ik denk dat iedere chauffeur dit zegt, maar de vrijheid is heerlijk. Je bent lekker op jezelf. Onderweg zie ik mooie landschappen en spreek ik veel mensen in verschillende regio’s. Dit maakt mijn werk afwisselend.”
Lotte vervoert hoofdzakelijk gekoelde producten die ze aflevert bij supermarkten, winkels en boerderijen. Haar routes zijn meestal binnen Nederland en soms in Duitsland of België. Haar werkdag begint al vroeg in ochtend, tussen 3.00 en 4.00 uur. “Dan haal ik mijn papieren op, drink ik een kop koffie met mijn collega’s en kijk ik welke trailer ik nodig heb. Die koppel ik vervolgens aan de vrachtwagen en controleer ik of de lading goed gezekerd is. Rond 4.30 uur rijd ik naar het eerste adres toe en rond 16.00 uur zit mijn werkdag erop.”
De grootste uitdagingen binnen haar werk liggen volgens Lotte in moeilijk bereikbare adressen. “Ik volg de aanrijroutes om er te komen, maar kijk bijvoorbeeld ook meteen waar ik kan keren. Maar dat is altijd goed gekomen. Ik vind het juist leuk om op die minder makkelijk bereikbare locaties te komen, het geeft wat meer spanning.”
Op de vraag of ze binnen haar werk weleens te maken heeft met vooroordelen, zegt ze: “Toen ik nog maar net als vrachtwagenchauffeur werkte wel. Als ik dan op de afleverbestemming aankwam, werd er soms gezegd: “Zet je busje daar maar neer.” Totdat ze zagen dat ik naar een grote vrachtwagen toeliep. Dat verwachtten mensen niet. Of er werd een beetje verbaasd naar me gekeken als ik aankwam. Maar verder viel het erg mee. Eigenlijk zijn het altijd positieve reacties. En als iemand een keer roept: “Daar heb je weer een vrouw”, dan vat ik dat als positief op, ik vind het wel grappig.”
Meerijden
Lotte hoopt dat meer vrouwen kiezen voor dit mooie beroep. “Ik hoor wel eens vrouwen zeggen dat zij dit niet kunnen. Maar ik vind dat je dat pas echt weet door het zelf te ervaren. Daarom is mijn tip: rijd eens een dag in een vrachtwagen mee. Vraag aan iemand die je kent of je eens mee op pad mag. Zo voel je echt wat het beroep betekent.” Ze geeft toe dat het werk in het begin misschien even lastig kan zijn, omdat het allemaal nieuw is en je overal aan moet wennen. “Maar dat is bij elke nieuwe baan. Als je graag chauffeur wil worden, moet je het gewoon doen.”
Van Lotte mag het beroep meer gepromoot worden. Op de vraag of het beroep een imagoprobleem heeft, zegt ze: “Dat denk ik wel. Ik denk dat veel mensen een beeld ervan hebben dat niet klopt. Zo vind ik het bijvoorbeeld geen zwaar lichamelijk werk. En wat veel mensen niet weten, is dat je ook prima in deeltijd kunt werken. Bij DACHSER zijn veel mogelijkheden.”
Inmiddels is de ondernemende Lotte zelf ook van fulltime naar parttime gegaan. Ze rijdt nu drie dagen per week op de vrachtwagen en heeft daarnaast haar eigen kleinschalige rijschool. Hier brengt ze twee dagen per week jongeren van 16 tot 22 jaar alle kneepjes bij, zodat ze slagen voor hun rijbewijs. Het is een doelgroep die dicht bij haar staat. Een rijbewijs geeft je vrijheid en maakt je onafhankelijk, iets wat ze zelf ook belangrijk vindt.
Deze combinatie van beroepen bevalt Lotte goed. Over vijf jaar ziet ze zichzelf nog steeds drie dagen per week voor DACHSER rijden en twee dagen lesgeven binnen haar eigen rijschool. Enthousiast sluit ze het gesprek af met: “En ook dan vind ik dat nog steeds leuk!”