Teamwork en vriendschap in de loods
Bas Boerstal en Luuk Nas leerden elkaar kennen tijdens hun werk in de loods bij DACHSER in Zevenaar. Al snel merkten ze dat ze elkaar goed aanvulden op de werkvloer en er ontstond een hechte vriendschap tussen de twee collega’s. Ze vertellen: “Het is fijn als je nauw met iemand samenwerkt waarmee je een ‘klik’ voelt.”
Bas startte 15 jaar geleden als 16 -jarige bbl-student bij DACHSER in Zevenaar. Vervolgens kwam hij in dienst als loodsmedewerker waar hij voornamelijk vrachtwagentrailers laadde. Drie jaar later begon Luuk in diezelfde loods als spitser. Met de elektrische pallettruck waar hij op reed, laadde hij goederen uit vrachtwagens. Deze verzamelde hij in de loods, scande de zending en reed de goederen weer naar de juiste plek in de loods.
Na hun eerste kennismaking gingen de twee met een groep andere collega’s na het werk wel eens iets drinken of kijken naar een voetbalwedstrijd. Bas en Luuk merkten dat ze bepaalde overeenkomsten hadden en in de loop van de tijd ontstond er een hechte vriendschap. “Het is fijn als je nauw met iemand samenwerkt waarmee je een ‘klik’ voelt”, vertellen ze.
Een van hun raakvlakken was dat ze allebei de ambitie hadden om door te groeien binnen DACHSER. Beiden waren inmiddels assistent Teamleider maar wilden graag Teamleider worden. Maar toen veranderde er iets in hun werksituatie: Bas werd de leidinggevende van Luuk. Dat was een moment waarop hun band een iets andere wending kreeg. Vooral Luuk vond de nieuwe rol van Bas wel eens lastig, zeker bij werkgerelateerde discussies. Bas: “Ik had er weinig moeite mee dat ik Luuk zijn leidinggevende werd.” Luuk: “Ja, ik merkte dat ik wel even moest wennen aan deze nieuwe situatie. Op de werkvloer sta je opeens niet meer op ‘gelijke voet’.”
Maar de twee steunen elkaar door en dun en vinden voor alles een oplossing. Ook als ze het niet met elkaar eens zijn. “Wanneer we een meningsverschil over het werk hadden, losten we dat op door na het werk af te spreken en samen wat te gaan drinken. Dan spraken we erover en luisterden we naar elkaars standpunt. Zo kwamen we er altijd uit”, leggen ze uit.
Bas geeft aan daar veel waarde aan te hechten. Mijn werk is voor mij heel belangrijk. Ook wil ik dat er een goede sfeer hangt op de werkvloer. Je brengt hier tenslotte een groot deel van je tijd door. Als er issues zijn, praat ik ze uit. De lucht moet geklaard zijn.”
Hij geeft aan dat hij graag werk en privé gescheiden houdt. “Luuk en ik werken voor hetzelfde bedrijf en houden ons aan de dezelfde regels. Op het werk zijn we dan ook in de eerste plaats collega’s.”
Bas geeft toe dat zijn vriendschap met Luuk anders is dan met vrienden die hij alleen privé kent. Als die vrienden opeens collega’s werden, zou hij dat toch wel een beetje lastig vinden. Zijn leidinggevende functie speelt hierin een grote rol. “Mijn vrienden zijn niet gewend om naar mij te moeten luisteren”, zegt hij lachend. “Maar”, over de vriendschap met Luuk zegt hij: “Het is anders als er een band met iemand op de werkvloer ontstaat. Dan groeit het zo.”
Nu Bas en Luuk allebei Teamleider zijn en hun eigen team hebben, zien ze elkaar wat minder op het werk. Maar dat doet niets af aan hun vriendschap. Ze spreken nog steeds regelmatig af na het werk. Ook wonen ze bij elkaar in de buurt en drinken ze vaak een kop koffie samen. Ook op feestdagen zoals Hemelvaartsdag en Koningsdag zoeken ze elkaar altijd op in het centrum van Zevenaar.
Leren van elkaar
De twee collega’s en vrienden geven aan dat ze naast de raakvlakken ook op bepaalde vlakken elkaars tegenpolen zijn. Hierdoor hebben ze veel van elkaar geleerd. Luuk: “Voor Bas is alles zwart of wit. Grijs bestaat voor hem niet”, zegt hij lachend. “Dat heb ik juist niet. Ik zie juist wel een middenweg. Maar zo leerde Bas mij om op sommige vlakken directer te zijn in mijn communicatie.”
”Bas: “Ik houd van duidelijke communicatie. Dat is voor een ander niet altijd makkelijk. Luuk liet mij inzien dat bij sommige mensen een andere manier van communiceren beter past. Om wat water bij de wijn te doen. Die aanpak werkt en ik ben me daar nu meer van bewust. Luuk is ook rustiger en meer ontspannen dan ik en leerde me om meer rust te creëren in mezelf.”
Er is ook een groot verschil tussen de twee bevriende collega’s dat naar voren komt als ze in hun vrije tijd naar voetbal kijken. Want volgens Bas heeft Luuk daar geen verstand van. “Nee, dat klopt helemaal”, lacht Luuk. Ik houd meer van Formule 1.”
Binnen een echte vriendschap maakt dat niet uit, want wat belangrijk is volgens de twee: “We kunnen ons verhaal bij elkaar kwijt en kunnen op elkaar bouwen, ook tijdens minder makkelijke privésituaties. Door onze vriendschap begrijpen we elkaar beter en zijn we als persoon gegroeid. Dat heeft ook allemaal weer voordelen op de werkvloer.”